Monthly Archives: October 2012

လြန္ခဲ့တဲ့ ၃၊ ၄ ရက္က ရန္ေအာင္စာေပတိုက္က သူတို႔ထုတ္ေဝတဲ့စာအုပ္သံုး၊ ေလးအုပ္နဲ႕အတူ စာေလးတစ္ေစာင္ပါလာပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ယဥ္မွဴးရဲ႕စာေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ေမာင္ယဥ္မွဴးဆိုတဲ့ ကေလာင္နာမည္ကုိ ဒီေခတ္လူ ငယ္ေတြအဖို႕မွာ နားစိမ္းေကာင္း စိမ္းေနလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႕ ကေလာင္ေတြက ငါတို႕ထက္ ေရွးက် တယ္။ စာေပေလာက ထဲကုိဝင္တာ တို႕မ်ားထက္ေစာေသးတယ္ဆိုပါေတာ့။ စာထဲမွာပါလာတဲ့ ပဓာနအခ်က္ကေတာ့ သူေရးတဲ့ ေမာင္ေရခဲ၊ မေရႊဖဲ ကေလးကဗ်ာ မ်ား စာအုပ္ေလးကုိ ရန္ေအာင္စာေပတိုက္က ထုတ္ေဝျဖန္႕ခ်ိလိုက္တယ္။ ဝယ္တဲ့သူမရွိဘူး။ ကေလး ကဗ်ာကို … Continue reading →

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ လူငယ္ေတြအေၾကာင္းကုိ ေရးလာ ခဲ့တာ ၅ ပတ္ ရွိသြားၿပီ။ ငါေတြ႕ရတဲ့၊ ႀကံဳရတဲ့ လူငယ္ ေတြဟာ တကယ့္ကို ခ်စ္စရာမေကာင္းေပဘူးလား။ ငါ့ကုိ ေငြေၾကးဝတၴဳပစၥည္းေတြနဲ႕ လာၿပီးကန္ေတာ့တာထက္ ဝမ္းသာတာ၊ေက်းဇူးတင္တာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါေျပာလုိက္၊ ဆုိလိုက္၊ သတိေပးလိုက္တဲ့ စကားေတြ ေၾကာင့္ သူတို႕မွာ ဘဝအသိအျမင္၊ ေလာက အသိ အျမင္ ေျပာင္းလဲၿပီး တိုးတက္ႀကီးျမင့္လာရတဲ့အေၾကာင္းၾကားရတာေတြကေတာ့ ငါ့မွာနားဝင္ခ်ဳိမိတာအမွန္ပါပဲ။ ဒီလိုအျဖစ္ မ်ဳိးေတြ ကုိ ႀကံဳရ၊ ေတြ႔ရတာ မၾကာခဏဆိုပါစုိ႔။ အိမ္ကုိ ကုိယ္တိုင္လာေရာက္ၿပီး … Continue reading →

ဒီေဆာင္းပါးေတြကုိ ”ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ လူ ငယ္ေတြ” လို႕ အမည္ေပးထားတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးစုေတြ ကုိ ”မ်ဳိးဆက္သစ္ တိုးတက္ ရစ္ဖို႕” လို႕ အမည္ေပးခဲ့တာ လည္း မင္းတို႕အသိပါပဲ။ ဒီေဆာင္းပါးေတြ စၿပီးေရးစဥ္က ”မင္း၊ ငါ” စသည္အားျဖင့္ ရည္ညႊန္းေျပာဆို ၿပီး ေရးေလ့ မရွိၾကဘူးမဟုတ္လား။ ပရိသတ္နားထဲမွာ ရင့္သီး႐ိုင္းပ်တဲ့ ေလသံမ်ဳိး ထြက္ေနႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဝင့္မရဲ ျဖစ္ခဲ့ တယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ငါက ေက်ာင္းဆရာတစ္ပုိင္းလည္း ျဖစ္ေနေတာ့ အတန္းထဲမွာ အဲဒီလိုပဲ ”မင္း၊ ငါ” … Continue reading →

ငါလည္း စကားရွည္သြားလုိ႕ ခုတစ္ပတ္မွ အဲဒီအံ့ၾသစရာ လူငယ္ အေၾကာင္းကုိ ဆက္ရျပန္ေတာ့တယ္။ လူငယ္ဆိုေသာ္လည္းပဲ သူ႕အသက္က ၄ဝ ေက်ာ္ေလာက္ပါၿပီ။ သုိ႕ေသာ္လည္း ငါ့အဖို႕မွာေတာ့ လူငယ္ပါပဲ။ တျခား လူငယ္ေတြထက္ အံ့ၾသဖို႕ေကာင္း တာေတြေျပာျပခ်င္လို႕ ဒီေဆာင္းပါးကုိ ဆက္ေရးလုိက္တာပါ။ ကုိင္း- သူ႕အေၾကာင္းကုိ မဖတ္ရေသးမီမွာ သူ႕လိပ္စာ ကတ္ျပားေလး ကုိ ၾကည့္လုိက္ ၾကဦးစုိ႕။ ေရႊေရာင္ေျပာင္လက္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕လိပ္စာကတ္ျပားမွာ  ေရးထားတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြက ႏုိင္ငံေတာ္ အလံ သံုးေရာင္ျခယ္ ၾကယ္တစ္ပြင့္နဲ႕ အတူ ဦးျမတ္ဦး (BABY VITA)B.A … Continue reading →

အရင္တစ္ပတ္က ေဖာ္ေကာင္ဘညြန္႕လို႕ အမည္ တြင္ခဲ့တဲ့ ဦးဘညြန္႕အေၾကာင္းကို မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူ႕သား အေၾကာင္းကို ေျပာရျပန္ေတာ့မယ္။ ငါ့စာထဲမွာ အတုယူအားက်ေလာက္တဲ့ ဂုဏ္အဂၤါရပ္မရွိ ရင္ အဲဒီလူငယ္အေၾကာင္းကို စာထဲထည့္ၿပီး ေရးေလ့ မရွိဘူးဆိုတာ မင္းတို႕အားလံုး သိၾကပါတယ္။ အခုလည္း ပဲ ထူးျခားခ်က္ရွိေနတာေၾကာင့္ ငါ့စာထဲမွာ ထည့္ၿပီးေရး လိုက္ရတာပါ။   ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ၊ အားလံုးလူငယ္ေတြ ျပန္ခါနီး မွာ ႏႈတ္ဆက္ၾကေတာ့ အသီးသီးက ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ ဘယ္ဝါပါ ဘာအလုပ္ အကုိင္လုပ္ပါတယ္ စသည္အား ျဖင့္ … Continue reading →